«بزرگترین ایرادی که می‌توان به جوایز دولتی گرفت خط و ربط‌های ایدئولوژیک و فکری آنهاست که با بی‌پروایی حوزه تجسمی تطابق ندارد. اتفاقی که در جوایز مستقل کمتر شاهد آن هستیم.»

حمید جانی پور، عکاس مستند اشاره به رویدادهای عکاسی در کشور می‌گوید: «جایزه عکس کاوه گلستان حوزه عکاسی مطبوعاتی و مستند را تحت شعاع قرار داد و به عکاس‌ها آموخت که با عکس‌هایشان حرف بزنند. اما متاسفانه این جایزه عکس پس از چند دوره متوقف شد.»

او جایزه عکس شید را در امتداد جایزه عکس گلستان می‌داند و می‌گوید:« معتقدم جایزه عکس شید همان راه را می‌رود و با پیوستگی و تداوم برگزاریش نشان داده برگزارکنندگان آن همتی فراتر از عکاسی کشور دارند.»

حمید جانی پور در واکنش به اضافه شدن هزینه ورودی به جایزه شید این دوره می‌گوید: «این اتفاق سال‌هاست که در جشنواره‌های خارجی رخ می‌دهد و برخی از جایزه‌ها و جشنواره‌ها مبلغ ورودی دارند. برخی از آنها نیاز مالی دریافت ورودی را ندارند یا ورودی دریافتی را خرج جایزه نمی‌کنند، اما جایزه شید بر اساس اعلام رسمی بخشی از هزینه‌ها را از طریق ورودی جایزه تامین می‌کند.»

این عکاس مستند معتقد است برپایی یک جایزه مستقل هزینه دارد و می‌گوید: «اگر مستقل باشیم با مسائل مالی رو برو هستیم. در کشور ما حامی و اسپانسرهای تجاری در روند برگزاری یک جشنواره یا جایزه دخالت می‌کنند و سعی در القای خط فکری خود دارند  و دریافت ورودی به هزینه‌ها  و استقلال جایزه کمک می‌کند.»

او با اشاره به ترکیب داوری دوره‌های قبلی جایزه شید می‌گوید: «حضور داورهای خارجی شناخته شده در این جایزه تاثیر گذار و در وهله اول به این جایزه اعتبار بخشیده است. باید در نظر داشت که حضور داورهای خارجی قدم در راه جهانی شدن بوده است. انتخاب داورهای داخلی دوره‌های جایزه شید، مهمترین مسئله آن است. داورهای انتخابی برای این دوره، درست مانند اسم جایزه، همه از میان عکاسان مستقل انتخاب شدند که وابستگی به گروه های مختلف ندارند و این یکی از نقطه قوت های جایزه شید است.»

نویسنده: زهرا ستوده